مانیفست ژن ژیان ئازادی رنسانس سیاسی و اجتماعی

آزادی – حق انتخاب ( تصمیم ) در مقابل عدم سلطه

وقتی در مورد آزادی صحبت می‌کنیم، بحث باید فراتر از تنها شمردن گزینه‌های موجود برود. آزادی واقعی تنها در مورد انتخاب‌هایی نیست که در مقابل ما قرار گرفته، بلکه همچنین باید ببینیم که چه کسی این انتخاب‌ها را انجام می‌دهد، تحت چه شرایطی، و به چه قیمتی. ما باید تلاش کنیم تا محدودیت‌های ساختاری را که آزادی را برای بسیاری یک وعده تهی می‌کند، حذف یا حداقل کاهش دهیم. تنها در این صورت می‌توانیم بگوییم که به سوی یک آزادی حرکت می‌کنیم که به طور واقعی جامع و به صورت مساوی توزیع شده است.

پذیرش جهانی مانیفست زن زندگی آزادی

غرب محوریت زنان و رهبریت زنان در این مبارزه را برسمیت شناخته اما مردان ما زنانی را که زن محور بودن این جنبش را مطرح می‌کنند مردستیز می‌نامند. در حالیکه چنین چیزی نیست. ما آنچه را که لایقش هستیم و این موضوع را در طول ۱۵۰ سال گذشته به اثبات رسانده ایم امروز با صدایی رساتر از گذشته اعلام می‌کنیم. مردان چه بخواهند و چه نخواهند باید محوریت این جنبش نوین را برسمیت بشناسند.

مجمع شهروندی و دولت

با تأکید بر تنوع و مشارکت، مجمع شهروندان به عنوان یک نهاد جدید و متفاوت برای تقویت دموکراسی در ایران مطرح می‌شود. این مجمع با نمایان ساختن چهره‌های مختلف جامعه و تأکید بر اهمیت نقد و بحث در میان شهروندان به قدم‌های مثبتی در جهت تقویت فرهنگ مشارکتی و دموکراتیک می انجامد.

مشروعیت مردم

برای طرفداران دموکراسی فراگیر در ایران، آنچه زمانی به عنوان «دیگری» یا «قومی » تلقی می‌شد، اکنون باید به عنوان هویت‌های متنوع ایرانیان شناخته شود که فراتر از تعاریف یکپارچه است و هدف آن رویکردی واحد بدون نادیده گرفتن این هویت‌های چندوجهی است. پذیرش این که این هویت های متنوع به عنوان پدیده ای فراتر از نفوذ ما هستند قابل قبول نیست. در عوض، ما باید فعالانه در تلاش برای تغییر نظام جاری و اطمینان از همسویی نظام آینده با منافع مردم مشارکت کنیم. این امر مستلزم تغییر تمرکز ما از تنوع به دموکراسی است. این نگرش ما را وادار می کند تا سؤالات جدیدی بپرسیم. به‌جای جستجوی راه‌هایی برای تعدیل تأثیر این تنوع بر دولت یکپارچه، باید آنچه را که به دولت-ملت مشروعیت می‌بخشد، موشکافی کنیم. به جای اینکه صرفاً سعی کنیم حکومت را دموکراتیک تر کنیم، باید در نظر بگیریم که چه کسی (مردم) توانایی اعمال چنین تغییری را دارد و اطمینان حاصل کنیم که به اراده هر فرد احترام گذاشته می شود. اگر در این پیگیری این اصل کوتاهی کنیم، نمی‌توانیم آن را به سادگی به شانس یا شرایط تاریخی نسبت دهیم. این یک تصمیم سیاسی عامدانه است که آن را باید مدام مورد بررسی و پرسش قراردهیم.

احقاق حقوق شهروندان با گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی متفاوت

ماه افتخار فرصتی مناسب است تا بر روی مسائل این گروه از شهروندان ایران تمرکز خاصی ایجاد کنیم و مسائل آن‌ها را در دستور کار حرکت مدنی-سیاسی ایران بگذاریم. هدف این مقاله کمک به گفتگو درباره حقوق +LGBTQ در ایران است. ما قصد داریم تا نگاه‌ها را به آینده معطوف کنیم. آینده‌ای برای ایران بدون ستم و تحت حکومتی دموکراتیک که در آن تمامی شهروندان، بدون توجه به گرایش‌های جنسی از حقوق شهروندی و آزادی اکسپرسیون بهره‌مند هستند.

از خودکامگی تا جمهوری مدنی: ادیسه ایرانی

کاوش در تاریخ رشد روشنگری در ایران، یک ناهنجاری فاحش را آشکار می کند – عدم وجود یک چارچوب تاریخی، فلسفی و سیاسی قوی برای جمهوریخواهی. با وجود امواج انقلابی که دو حکومت سلطنتی را سرنگون کرده و یک رژیم خود کامه دیگری نیز در آستانه فروپاشی قرار دارد، عدم وجود یک طرح جامع و مشخص برای آینده، شکاف در ایدئولوژی جمهوری خواهی ایران را گسترش داده است. این فقدان یک چارچوب ایدئولوژیک روشن همچنان یک مانع برای تکامل سیاسی کشور است. بدون یک برنامه روشن و مشخص، ایران در خطر است که دوباره وارد یک دوره ناپایداری و سرکوب شود، با این حال، اگر بتوانیم از تجربیات گذشته خود یاد بگیریم و یک چارچوب جدید و محکم برای دموکراسی بسازیم، شاید بتوانیم یک راه بهتر و پایدارتر را برای آینده ایران تصور کنیم.

حق اعتراض

حق اعتراض حق اعتراض، سنگ بنای جوامع دموکراتیک و محور قرارداد اجتماعی است. این حق به ما اجازه می‌دهد تا آزادانه نظرات و مخالفت‌های خود را بیان کنیم و دولت را به پاسخگویی و شفافیت واداریم. فیلسوفان سیاسی از زوایای مختلف به اهمیت این حق پرداخته‌اند، هر یک با بینش‌هایی که ارزش تأمل دارند. جان […]

مشترک دریافت آخرین مقالات و پادکستهای ما شوید