رنسانس سیاسی و اجتماعی ایران

در حالی که ایرانیان در سال ۲۰۲۲ مشغول مبارزه با سرکوب پس از فاجعه‌ی مرگ ژینا امینی بودند، تلاش‌های شیلی برای اصلاح قانون اساسی کمتر به چشم آمد. شکست شیلی در تغییر قانون اساسی اهمیت فهم و درک عمیق‌تر این تجارب برای ایرانیانی که در پی تغییر هستند را  بیش از پیش نمایان می‌کند. شکست اصلاحات پیشنهادی در شیلی ضرورت بنیادین نحوه ایجاد اجماع و همدلی را به ما یادآوری می‌کند. در ایران مسیر به سوی تغییر باید جامع و فراگیر باشد، با تاکید بر پرورش مشارکت و توافق عمومی. یادگیری از شیلی باید به عنوان درسی ارزشمند به ویژه برای جمهوری‌خواهانی که هم به نظام سلطنتی و هم به جمهوری اسلامی نقد دارند اما کمتر به فرآیند تغییر قانون اساسی و پیامدهای احتمالی شکست آن می‌پردازند، باید بسیار مورد توجه قرار گیرد. بدون ورود به بحث‌های مربوط به ارزش‌ها و هنجارهای سیاسی و اجتماعی که مبنایی برای سازش، همکاری و وحدت فراهم می‌کنند، نمی‌توان تغییری جامع و مترقی را پیاده‌سازی کرد. من به شدت از گفتگوی سازنده و ایجاد قرارداد اجتماعی مبتنی بر اصول و ارزش‌های بنیادین و فراگیر ایران حمایت می‌کنم، با این باور که یک رویکرد تدریجی و شامل همگان به تغییر قانون اساسی، منجر به مشارکت و اجماع گسترده‌تری خواهد شد. این چارچوب که به اصول جمهوریت نوین وفادار است نیاز به سیستمی دموکراتیک که واقعاً توسط مردم اداره شود را برآورده می‌کند. در حالی که من برای توسعه‌ی ایده‌هایم آماده می‌شوم، بر اهمیت یادگیری از نمونه‌های جهانی برای راهنمایی ایران به سمت آینده‌ای مشخص شده توسط آزادی و عدالت تأکید دارم.

گابریل بوریک، رئیس‌جمهور شیلی، در مصاحبه‌ای با ال پاییس درباره چالش‌ها و جهت‌گیری‌های آینده‌ی دولت خود صحبت کرد. او به سختی‌های پیش رو اشاره کرد، از جمله سطح پایین مقبولیت عمومی  و اصلاحات ناموفق قانون اساسی، ضمن تاکید بر تلاش‌ها برای بهبود بازنشستگی‌، توسعه رشد اقتصادی، و مبارزه با جرم و جنایت. بوریک به انتقاد از گرایش چپ آمریکای لاتین به عدم پذیرش مسئولیت چپها بر اشتباهات خود پرداخت و بر اهمیت فراهم آوردن منافع عینی دموکراسی برای مقابله با راست افراطی تاکید کرد. او دستاوردهای دولتش در کاهش فقر و نابرابری و بهبود آموزش عمومی و امنیت را برجسته کرد، با هدف به جای گذاشتن میراثی از عدالت اجتماعی و ائتلافی مترقی تا و قوی‌تر.

در ۱۱ مارس ۲۰۲۲ گابریل بوریک فونت در 36 سالگی قدرت را به دست گرفت در حالی که تمام آینده او در پیش بود. او رهبر یک چپ جدید آمریکای لاتین بود، رئیس‌جمهوری که قرار بود زخم‌های شورش شیلی در سال ۲۰۱۹ را التیام بخشد و قانون اساسی را که در دوران دیکتاتوری آگوستو پینوشه متولد شده بود به خاک بسپارد . در آن روزها – در قاره ای که همیشه در آشوب بود – بوریک مظهر امید مترقیان در سراسر جنوب جهانی بود.

دو سال بعد – در حالی که او وجه بین المللی خود را از دست نداده است – واقعیت بر رئیس جمهور جوان شیلی تأثیر گذاشته است. رهبر سابق دانشجویی که در نظر سنجی های حاضر با یک سطح پایین مقبولیت حکومت می کند (اگرچه سطح مقبولیت کمی بالاتر از اسلاف بلافصل او هستند). دو اصلاحات قانون اساسی در صندوق های رای شکست خورده و برخی از مهم ترین متحدان او توسط رسوایی ها یا بحران های حکومتی سرنگون شده اند. و آنچه که بیش از همه نگران کننده است این است که شیلی – کشوری که یک راست افراطی قوی دارد – با شبحی روبرو است که به آن عادت نکرده است: ناامنی.

در شیلی مشکلات زیادی وجود دارد. و زمان باقی مانده از مأموریت او کوتاه است. اما به نظر می رسد که بوریک مصمم به مبارزه است. در دو سالی که از دوره ریاست جمهوری او باقی مانده است، او بهبود حقوق بازنشستگی، ایجاد جرقه در رشد اقتصادی و کنترل جرم و جنایت را در اولویت خود قرار داده است. دموکراسی باید راه کار ارائه دهد و تا حدی که بتوانیم باید کیفیت زندگی مردم را بهبود ببخشیم، ما در این مسیر حرکت خواهیم کرد. به این ترتیب باید با راست افراطی مقابله کرد.

امروز شنبه در پایتخت سانتیاگو است. خورشید درخشان می تابد. رئیس‌جمهور  به این موضوع اشاره می‌کند که چگونه دو شب پیش برای پدرو سانچز نخست‌وزیر اسپانیا که به پایتخت سفر کرده بود در خانه‌اش یک کباب آماده کرد. بوریک به شوخی می گوید: “می دانم که استیک را دوست دارد.”

روی میز او – پر از کاغذها – یک کپی از کتاب ” دنیای جدید آغاز می شود” با یک جلد ضخیم و کاملاً دقیق درباره انقلاب فرانسه نوشته مورخ آمریکایی جرمی دی. پاپکین وجود دارد ،. پشت سر او، پرتره‌ای از برناردو اوهیگینز (۱۷۷۸ تا ۱۸۴۲) رهبر آزادی‌بخش شیلی، و روبه‌روی رئیس‌جمهور پوستر بزرگی که در پنجاهمین سالگرد کودتای پینوشه (1973) با رنگ سفید و  سیاه چهره ناپدید شدگان را چاپ کرده وجود دارد که خاطرنشان می کند «برای اینکه فراموش نکنیم از کجا آمده ایم». او در طول کل مصاحبه یک ساعته از جایش بلند نمی شود.

در اولین دقایق گفتگو آهنگ هایی از آلبوم آزمایشی A Saucerful of Secrets اثر Pink Floyd در پس زمینه پخش می شود. این یک صفحه وینیل است که توسط خود بوریک انتخاب شده است. بعداً در حین مکالمه رکورد در سکوت در حال چرخش است.

سوال: این دو سال اول ماموریت خود را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا از پیشرفت خود راضی هستید؟

پاسخ. اینجا جایی برای صحبت در مورد خوشحالی نیست. چالش ها، حوادث پیش بینی نشده، تراژدی های زیادی وجود دارد… اما من هر روز با انگیزه و مشتاق به کار از خواب بیدار می شوم.

سوال : و آیا انتظار داشتید که ریاست جمهوری اینگونه باشد؟

پاسخ. این یک مسئولیت بی بدیل و منحصر به فرد است. شما هرگز نمی دانید چه مشکلی ظاهر میشود. هر ریاست جمهوری چالش های متفاوتی دارد… و این دشواری ها را نباید از منظر قربانی بودن دید، بلکه باید آن را موقعیت منحصر به شغل (ریاست جمهوری ) دانست.

سوال : اگر می توانستید به عقب برگردید، آیا چیزی را تغییر می دادید؟

پاسخ. چقدر عقب تر؟

سوال . فرض کنید 11 مارس 2022.

پاسخ. کارهای زیادی وجود دارد که می شد بهتر انجام داد. این دولت یک ویژگی خاص دارد: ائتلافی که از آن حمایت می کند در دور دوم انتخابات شکل گرفت و بنابراین فرهنگ همکاری با یکدیگر را نداشت. این چیزی است که توسعه آن دشوار بوده است، اما [چیزی است که] ما به آن دست خواهیم یافت. 

در مورد تصمیمات خاص سیاست عمومی من فکر می‌کنم که شرط‌بندی بسیار روی نتیجه اولین فرآیند قانون اساسی (سپتامبر 2022) – و به تعویق انداختن اصلاحات مهم بر اساس آن – کاری است که ما آن را امروز به گونه‌ای دیگر انجام می‌دهم. ما عملاً در سال اول – 2022 – دو شکست بسیار قوی در انتخابات متحمل شدیم و این به معنای تغییر در اولویت‌ها بود. گاهی اوقات به خاطر انحراف به [جهت‌های مختلف] از من انتقاد می‌شود، اما این در سیاست و همچنین در دنیایی که خیلی خیلی سریع در حال تغییر است ضروری است. فرد باید بداند چگونه سازگار شود.

سوال :  به کجا منحرف شده اید؟ به سمت چپ معتدل تر؟

پاسخ. برای پیشبرد ایده های مترقی مانند عدالت اجتماعی و برابری لازم است که چپ و چپ میانه با یکدیگر همکاری کنند. [در شیلی]، ما این اتحاد را تقویت کرده ایم. ما در جهت یکسانی کار می کنیم، بدون اینکه انکار کنیم که ممکن است دیدگاه های متفاوتی در مورد مسائل خاصی وجود داشته باشد.

سوال : در دوران ماموریت شما، دو تلاش برای تغییر قانون اساسی شیلی صورت گرفت. هر دو در پای صندوق رای شکست خوردند. شما خودتان متوجه کسالت و ناامیدی ناشی از آن فرآیند شدید. آیا زمان تلف شد؟ کجا رو اشتباه رفتید ؟

پاسخ. چیزی تلف نشد. این یک تجربه یادگیری بود. هیچ کشوری نمی تواند همیشه در ابتکارات خود موفق باشد. و من معتقدم که در مقطعی – البته نه در این دولت – بحث باید از سر گرفته شود، زیرا قانون اساسی باید به روز شود. در هر دو فرآیند – چه در سمت چپ و چه در سمت راست – تصور می شد که می توان بدون در نظر گرفتن نظرات کسانی که در آن لحظه در اقلیت بودند به یک نتیجه نهایی رسید. اما اقلیت ها و اکثریت ها در دموکراسی همیشه تغییر می کنند. در نهایت مردم احساس نمایندگی نکردند.

سوال : و چه معنایی برای یک رئیس جمهور چپ دارد که نتوانسته است بر قانون اساسی 1980 – که در رژیم پینوشه نوشته شده بود – در طول دوران ریاستش غلبه کند؟

پاسخ.  این سوالی است که باید از همه روسای جمهور مترقی سابق شیلی پرسیده شود.

سوال : اما شما این امکان را داشتید که این کار را انجام دهید…

پاسخ . فکر نمی‌کنم این چیزی باشد که به مسئولیت شخصی نسبت داده شود. البته، من آن را دوست داشتم: من یک قانون اساسی جدید می خواستم که در دموکراسی متولد شود، از یک بحث عمومی و مشورتی که ما را به عنوان شیلیایی [متحد کند]. اما از طریق همان فرآیند مشورتی شکست خورد.

سوال :  پروژه قانون اساسی جدید به عنوان پاسخی نهادینه به اعتراضات 2019 متولد شد. آیا نمی ترسید که شکست آن باعث عمیق شدن ناامیدی اجتماعی و به نفع گرایش های راست افراطی شود؟

پاسخ . در طول بحران 2019، ما موفق شدیم با دموکراسی بیشتر و نه کمتر با مشکل روبرو شویم. و این یک فضیلت برای همه از جمله  برای کل نظام سیاسی بود. حتی اگر دو پروژه قانون اساسی [در دولت من] رد شده اند، این واقعیت که ما آن مسیر را دنبال کردیم و مسیر دیگری را دنبال نکردیم موفقیتی است که دموکراسی شیلی را تقویت می کند. اما تعبیری وجود دارد که ما را از راست متمایز می کند. آنها در مورد یک روش جنایتکارانه و یک کودتا صحبت می کنند آنها آنچه در اکتبر 2019 (آغاز اعتراضات دانشجویی) اتفاق افتاد را به خشونت انجام شده توسط انبوهی از افراد غیر منطقی تقلیل میدهند. من انکار نمی کنم که خشونت غیرقابل قبولی وجود داشته است، اما بسیج مردمی نیز وجود داشت که مسائلی را در کانون بحث قرار داد که نظام سیاسی هنوز نتوانسته است آنها را حل کند.

بارزترین نمونه آن اصلاح حقوق بازنشستگی است. ما بیش از 10 سال است که در این مورد بحث می کنیم. اما اگر این مشکل – درست مانند کسری مسکن، سلامت روان یا حقوق زنان – به طور اساسی مورد توجه قرار نگیرد، همانطور که من در دولت در حال انجام آنها هستم، اما به سادگی کم اهمیت جلوه داده می شود. این کم توجهی شرایط را به ناآرامی می کشاند که برای رشد اقتدارگراها یا پوپولیستی از هر نوع -نه فقط راست ها – منتهی خواهد شد.

سوال : آیا می ترسید که در انتخابات ریاست جمهوری بعدی شیلی یک پدیده راست افراطی مانند خاویر مایلی در آرژانتین وجود داشته باشد؟

پاسخ . این پدیده قبلاً در اینجا وجود داشته  و بر مواضع راست سنتی تأثیر گذاشته است: این چیزی است که حزب جمهوری خواه شیلی نمایندگی می کند. این چیز جدیدی  در واقع  نیست،. ما در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در سال 2022 در برابر یک نامزد فوق محافظه کار ( خوزه آنتونیو کاست ) پیروز شدیم که نماینده و احساس می کند بخشی از دنیای خاویر مایلی، دونالد ترامپ، ژایر بولسونارو است… اما راه مبارزه با [ این پدیده] تنها از طریق گفتمان نیست. دموکراسی باید راه کار ارائه دهد. تا جایی که کیفیت زندگی مردم را بهبود ببخشیم، در آن مسیر حرکت خواهیم کرد. اینگونه باید با راست افراطی مقابله کنیم.

[در شیلی]، ما فقر را کاهش داده ایم، نابرابری را کاهش داده ایم،  آموزش عمومی را بهبود بخشیده ایم، حداقل دستمزد را افزایش داده ایم، کیفیت زندگی را با قانون تعادل بین کار و زندگی تقویت کرده ایم، و هفته کاری را به 40 ساعت کاهش داده ایم… و چالش‌هایی وجود دارد که ما به آنها رسیدگی می‌کنیم ، مانند امنیت، که اولویت اصلی برای مردم شیلی است و در آن ما بسیار سخت کار می‌کنیم…

سوال : از نظر امنیت عمومی، چه کاری انجام می شود؟

پاسخ . بیش از 30 قانون تصویب شده است. ما دولتی بوده‌ایم که بیشترین قوانین را از نظر امنیت اجرا کرده‌ایم. ما ژاندارمری ملی اجرای قانون شیلی را به‌عنوان یک نهاد به شیوه‌ای بسیار مهم تقویت کرده‌ایم. ما ورود مهاجران [غیرقانونی] از مرزها را با استفاده از نیروهای مسلح کنترل کرده ایم و روند صعودی قتل را متوقف کرده ایم. وجود جنایات سازمان یافته – همانطور که در پرونده ترن د آراگوآ دیدیم – یکی از نگرانی های اصلی است. من فکر می کنم که ما در مسیر خوبی حرکت می کنیم و این نتایج قابل توجه خواهد بود.

سوال : آیا فکر می کنید شیلی امروز بهتر از مارس 2022 است؟

پاسخ . بدون شک. کشوری را دریافت کردیم که تورم بالای ۸درصد داشت. اکنون حدود ۴,۵ درصد است. ما کشوری را دریافت کردیم که چشم انداز اقتصادی منفی داشت و اکنون دوباره شروع به رشد کرده ایم. ما کشوری را پذیرفتیم که مسائل ایمنی عمومی جدی داشت، با افزایش خشونت در [منطقه] لاآراکانیا. ما یک کشور از هم گسیخته اجتماعی دریافت کردیم. ما کشوری را دریافت کردیم با مهاجرت کاملاً کنترل نشده… البته باید از خود راضی نباشیم، اما کسانی که می گویند هیچ کاری انجام نشده است و شیلی در راه سقوط از صخره است کاملاً در اشتباه هستند. کشور بهتر از آن چیزی است که ما آن را دریافت کردیم.

سوال : پس چرا دولت شما دارای رتبه عدم تایید بیش از ۶۰ درصد است؟

پاسخ . میزان محبوبیت ما بهتر از دو دولت گذشته است. بنابراین ارزیابی تنها با آن [تک رقم ] به نظر من عجیب می‌آید و نشان‌دهنده فقدان دیدگاه نسبت به بحران عمومی سیاست، بحران نمایندگی، که یک پدیده جهانی است. این بدان معنا نیست که ما به عنوان یک دولت – و به ویژه من – نمی‌توانستیم بهتر عمل کنیم. البته من دوست دارم که دولت من از محبوبیت بالاتری برخوردار باشد. علاوه بر این با ادامه پیشرفت با رشد مجدد اقتصاد [و با نشان دادن] موفقیت‌های یک دولت مترقی – از نظر امنیت و مزایای اجتماعی این اتفاق [رشد محبوبیت ] اتفاق خواهد افتاد. اما اعدادی که ما داریم – که بین ۱۸ تا ۳۵ درصد میزان تایید در نوسان است – بهتر از دو دولت گذشته است. پینیرا (که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ و از سال ۲۰۱۸ تا سال ۲۰۲۲حکومت کرد) به [میزان محبوبیت] به 7 درصد رسید. شما باید با این دیدگاه به داده ها نگاه کنید. من در مورد نظرسنجی ها مضطرب نمی شوم. من [خط سیر] را بیشتر از منطق بالا رفتن یک یا دو امتیاز در نظرسنجی آخر هفته ترجیح می دهم.

سوال : در سال ۲۰۲۳ اتهامات اختلاس علیه اعضای یک حزب در ائتلاف حاکم شما مطرح شد. این پرونده فساد سیاسی چقدر به دولت شما آسیب زده است؟

پاسخ . این برای بسیاری از مردم ناامید کننده بوده است و غیرقابل قبول است که این اتفاق افتاده است. اکنون واکنشی که ما به [پرونده] داشته ایم، با آنچه در سیاست مرسوم بود، کاملاً متفاوت است. و ما به صراحت اعلام کرده ایم که هیچ کس که مرتکب اعمال غیرقانونی شده است توسط دولت حمایت نمی شود. من شخصاً آرامش کاملی دارم که افرادی را که در آن نقش داشتند تشویق یا محافظت نکرده ام.

سوال : این مورد منجر به خروج متحد تاریخی شما، جورجیو جکسون، که وزیر دولت شما بود، شد. اما او تنها عضو حلقه درونی اصلی شما نیست که دیگر شما را همراهی نمی کند. آیا بیشتر از دو سال پیش تنها هستید؟

پاسخ .  [دفتر] ریاست جمهوری همیشه یک بعد تنهایی دارد. بدیهی است که رفتن جورجیو مهم بود اما نشان می‌دهد که مردم به دلیل دوستی یا روابط شخصی در این دولت نیستند، بلکه به دلیل آنچه برای سیاست عمومی مؤثر است.

سوال : و شخصاً رفتن او را چگونه هضم کردید؟

پاسخ . شخصاً سخت بود. اما احساسات شخصی نمی تواند دولت را هدایت کند. این خیر عمومی است که باید اولویت داشته باشد. این نقش رهبری است.

سوال :  دردناک ترین قسمت برای شما در دو سال گذشته چه بوده است؟

پاسخ .  دشوارترین چیز – و آنچه که مستلزم تغییر اولویت ها و تغییر در دستور کار بود – شکست در ۴ سپتامبر ۲۰۲۲ بود (زمانی که پیشنهاد قانون اساسی جدید توسط 62٪ از رای دهندگان شیلی شکست خورد). این فراخوانی به نظم و کشف مجدد عقل سلیم مردم بود. به همین دلیل است که می گویم مهم است که انعطاف پذیر باشید. سیاست برای متعصبان نیست.

سوال :  بخشی از افکار عمومی وجود دارد که فکر می کند “پروژه سیاسی گابریل بوریچ شکست خورده است” و “هدف تحول آفرینی او خنثی شده است.” چه فکری در این باره دارید؟

پاسخ . اصول دولت ما کاملاً ثابت است. بدیهی است که عمق تغییراتی که در یک زمان تصور می‌کردیم بر خلاف آنچه اکثریت مردم می‌خواستند، پیش رفت. این غیر قابل انکار است. و این یعنی تعدیل کردن، اما بدون انحراف از اصول ما. ما اولویت ها و سرعت خود را تغییر دادیم، اما اصول خود را تغییر ندادیم.

سوال : اولویت اصلی برای دو سال آینده دوره شما چیست؟

پاسخ . وقتی صحبت از سیاست های عمومی خاص می شود، اولویت بهبود حقوق بازنشستگی، امنیت و از سرگیری رشد اقتصادی است. به عنوان یک پروژه سیاسی [اولویت ما] این است که نشان دهیم که اقدام مشترک چپ و چپ میانه امکان پذیر است. [ما می خواهیم] به اکثریت مردم نشان دهیم که وقتی ترقی گرایی حکومت می کند، کیفیت زندگی آنها بهبود می یابد. [و ما با] اصولی عمل می کنیم که بسیار متفاوت از اصول مورد حمایت رئیس جمهور مایلی در آرژانتین یا بولسونارو در برزیل، ترامپ در ایالات متحده، ویکتور اوربان در مجارستان یا اینجا در شیلی،خوزه آنتونیو کاست و بخش های راست تحت تاثیر قرار گرفته  توسط آن نوع رهبری است.

سوال : میراث دولت شما چه خواهد بود؟

پاسخ . ایجاد ثبات در کشور و بهبود مادی وضعیت زندگی مردم در زمانی که بدبینی غالب بود. ما قادر خواهیم بود آن را معکوس کنیم. و اقداماتی انجام داد که عدالت اجتماعی بیشتر و توزیع بهتر درآمد را افزایش داد. علاوه بر این امیدوارم بتوانیم یک ائتلاف بلندمدت برای یک پروژه مترقی در شیلی تشکیل دهیم. درست همانطور که جبهه مردمی در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰انجام داد، یا مانند Concertación (ائتلاف احزاب چپ میانه که پس از دیکتاتوری، از ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ بر شیلی حکومت کردند).

سوال : درباره مایلی آرژانتینی و نایب بوکله رئیس جمهور السالوادور چه فکر می کنید ؟

پاسخ . من قصد ندارم ارجاعات شخصی داشته باشم. واضح است که ما پروژه های سیاسی متفاوتی داریم اما ارزیابی ها با افرادی که نماینده آنها هستند مطابقت دارد.

سوال : شما اغلب از رژیم‌هایی مانند ونزوئلا، نیکاراگوئه یا کوبا به دلیل نقض حقوق بشر انتقاد کرده‌اید. اما جالب است که دیگر روسای جمهور چپ آمریکای لاتین از شما الگوبرداری نمی کنند.

پاسخ . در بین چپ ها به طور کلی – و در آمریکای لاتین به طور خاص – این تمایل وجود دارد که مسئولیت اشتباهات خود را به عهده نگیرید. دفاع از رژیم های خاص فقط به این دلیل که آنها بخشی از یک خانواده هستند یک اشتباه است. من به رنگ سیاسی فردی که حقوق بشر را نقض می‌کند یا آزادی‌های ضروری را محدود می‌کند، نگاه نمی‌کنم. این انتقادات گسترده زیادی را برمی انگیزد: آنها همیشه از یک طرف به شما ضربه می زنند. در چپ وقتی از ونزوئلا یا نیکاراگوئه انتقاد می کنیم [به ما ضربه می زند]. و هنگامی که ما در مورد نقض بسیار جدی حقوق بشر که اسرائیل در غزه مرتکب می شود، شکایت می کنیم، حق و حاکمیت [از ما انتقاد می کنند]. یا در مورد جنگ روسیه علیه اوکراین. نمی توان این گونه باشد که کسی چشمان خود را [روی سوء استفاده هایی که انجام میشود] توسط کسانی که در طیف سیاسی خود هستند ببندید و مدام آنچه طرف مقابل فکر می کند را تقبیح کند. مردم احمق نیستند و این سردرگمی ها یا انحرافات برای سیاست بد است.

سوال :  با کدام رهبران بین المللی بیشتر همسو هستید؟

پاسخ . من رابطه بسیار خوبی با پدرو سانچز دارم. با جاستین ترودو, ما یک گفتگوی دائمی داریم  و همکاری های زیادی ایجاد کرده ایم. من واقعاً کاری را که دبیر کل حزب دمکرات در ایتالیا (الی شلاین) – یک زن جوان – انجام می دهد دوست دارم. من فکر می کنم که لولا بدون شک یک مرجع از نظر حکمرانی و رهبری است. من بت سازی باور ندارم. سیاست فضایی برای بت ها نیست – همه ما نور و سایه داریم.

سوال :  و سایه های شما چیست؟

پاسخ . در ابتدا ما اهمیت دو جنبه اساسی را که امروز در دولت من اولویت دارد را درک نکردیم: رشد اقتصادی و داشتن چشم‌انداز بسیار روشن در مورد امنیت عمومی. اینها مسائلی هستند که اهمیت زیادی داشتند و می توانستند رهبری بهتری در آنها اعمال شود. اینها چند درس است که در این راه آموخته ام.

سوال : در مراسم تشییع جنازه سلف خود – رئیس جمهور سباستین پینیرا – در مورد نقش سیاسی شما به عنوان بخشی از مخالفت با دولت های او ایفا کرد (۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲) اظهار نظر کردید . چرا به آن اشاره کردید؟

پاسخ . آنچه من به آن اشاره کردم این بود: «همانطور که در موارد دیگری که در تاریخ سیاسی ما اتفاق افتاده است، مواقعی بود که ما به عنوان اپوزیسیون وارد دعواهای خودمان شدیم – با اشاره به اختلافات سیاسی، نه قضایی – و اختلافات را فراتر از  آنچه منصفانه و معقول بود جلوه دادیم.» این چیزی است که من گفتم و پای آن ایستاده ام. البته نه در دفاع بی قید و شرط ما از حقوق بشر در زمانی که در شیلی نقض می شد. اما بله، از نظر اتهامات شخصی که مطرح شد.

در مقایسه پرزیدنت پینیرا – که من با او اختلافات زیادی داشتم – با دیکتاتوری پینوشه (همانطور که بوریک در جریان اعتراضات دانشجویی انجام داد) دیکتاتوری را بی اهمیت جلوه دادیم. و من امیدوارم که این درسی – که ما به عنوان یک دولت آموخته ایم – توسط مخالفان فعلی نیز درک شود.

سوال :  در بلندمدت، آیا می بینید که برای بار دوم رئیس جمهور می شوید؟ (شیلی اجازه انتخاب مجدد فوری را نمی دهد، اما رئیس جمهور می تواند پس از یک دوره چهار ساله دوباره به سمت ریاست جمهوری برود).

پاسخ . اگرچه هرگز خوب نیست که در مورد برنامه های شخصی خیلی قاطع باشم، اما به هیچ وجه در حیطه اهداف یا آرزوهای شخصی من نیست. من مایلم از خانه خود، فرنته آمپلیو (جبهه گسترده، حزب سیاسی او) به کمک به بهبود کشور و تقویت پروژه سیاسی ترقی گرایی و اتحاد بین چپ و چپ میانه ادامه دهم. در سطح شخصی، من دوست دارم خیلی بیشتر بخوانم، بنویسم و ​​بتوانم از بدنم مراقبت کنم، کاری که به وضوح در سال های اخیر نتوانسته ام انجام دهم.

سوال :  آیا جناح راست سیاسی بیشترین شانس را برای جانشینی شما دارد؟

پاسخ . دو سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری 2022، من – طبق نظرسنجی های هفتگی – پایین ترین سیاستمدار بودم. بنابراین تلاش برای دیدن آینده هنگامی که زمان زیادی باقی مانده است، چندان منطقی نیست. به عنوان یک دولت ما نه تنها کشور را در جایگاه بهتری  از موقعیتی که به آن وارد شدیم ترک خواهیم کرد، بلکه مردم نیز قدردان این تغییرات خواهند بود. و این به تداوم پروژه سیاسی مترقی تبدیل خواهد شد.

سوال : بهترین رهبر مترقی در شیلی – طبق نظرسنجی های عمومی – میشل باشله است .

پاسخ .من احترام زیادی برای باشله قائلم . اما چهره های دیگری هم هستند که قرار است مردم را به وارد جریان های سیاسی کنند. آنها قرار است کمک کنند. من به [سخنگوی دولت] کامیلا والهو، [وزیر کشور] کارولینا توها، [وزیر کار] ژانت خارا فکر می کنم… به [وزیر سابق کشور] ایزکیا سیچس، [معاون] دانیلا سیکاردینی، [معاون] کارولا کاریولو فکر می کنم… یک جایگزین در بین آنها وجود دارد.